Instrukcja Bezpieczeństwa PoĹźarowego jest wymagana dla obiektów lub ich części jeĹźeli występuje w nich strefa zagroĹźenia wybuchem, a ponadto:
- kubatura brutto budynku lub jego części stanowiącej odrębną strefę poĹźarową przekracza 1000m³,
- kubatura brutto budynku inwentarskiego przekracza 1500m³,
- powierzchnia strefy poĹźarowej obiektu innego niĹź budynek przekracza 1000m². 

Podstawa prawna: RozporzÄ dzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpoĹźarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz. U. nr 109, poz. 719)

Instrukcja Bezpieczeństwa PoĹźarowego jest poddawana okresowej aktualizacji, co najmniej raz na 2 lata, a takĹźe po takich zmianach sposobu uĹźytkowania obiektu lub procesu technologicznego, które wpływają na zmianę warunków ochrony przeciwpoĹźarowej.

Podstawa prawna: RozporzÄ dzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpoĹźarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz. U. nr 109, poz. 719)

Zasady wyposaĹźania obiektów w gaśnice zostały unormowane zapisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpoĹźarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109 poz. 719). 

Zgodnie z nimi wszystkie obiekty muszą być wyposaĹźone w gaśnice, które spełniają wymagania Polskich Norm dotyczących gaśnic.

Ponadto rodzaj gaśnic powinien być dostosowany do gaszenia tych grup poĹźarów, które mogą wystąpić w obiekcie:

grupa A - materiały stałe, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne spalanie zachodzi z tworzeniem Ĺźarzących się węgli;

grupa B - ciecze i materiały stałe topiące się;

grupa C - gazy palne;

grupa D - metale;

grupa F - tłuszcze i oleje w urządzeniach kuchennych.

Przy rozmieszczaniu gaśnic należy zastosować się do wytycznych:

1. Jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm³) zawartego w gaśnicach przypada, z wyjątkiem przypadków określonych w przepisach szczególnych:

- na kaĹźde 100 m² powierzchni strefy poĹźarowej w budynku, nie chronionej stałym urządzeniem gaśniczym:

a) zakwalifikowanej do kategorii zagroĹźenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V,

b) produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia ogniowego ponad 500 MJ/m²,

c) zawierającej pomieszczenie zagrożone wybuchem,

- na kaĹźde 300 m² powierzchni strefy poĹźarowej nie wymienionej w pkt. 1), z wyjątkiem zakwalifikowanej do kategorii zagroĹźenia ludzi ZL IV.

2. Gaśnice w obiektach powinny być rozmieszczone:

- w miejscach łatwo dostępnych i widocznych, w szczególności:

a) przy wejściach do budynków,

b) na klatkach schodowych,

c) na korytarzach,

d) przy wyjściach z pomieszczeń na zewnątrz,

- w miejscach nienaraĹźonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie Ĺşródeł ciepła (piece, grzejniki),

- w obiektach wielokondygnacyjnych - w tych samych miejscach na każdej kondygnacji, jeżeli pozwalają na to istniejące warunki.

3. Przy rozmieszczaniu gaśnic muszą być spełnione następujące warunki:

- odległość z kaĹźdego miejsca w obiekcie, w którym moĹźe przebywać człowiek, do najbliĹźszej gaśnicy nie powinna być większa niĹź 30 m,

- do gaśnic powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m.

Właściciel lub zarządca obiektu przeznaczonego dla ponad 50 osób będących jego stałymi uĹźytkownikami, niezakwalifikowanego do kategorii zagroĹźenia ludzi ZL IV (budynki mieszkalne), powinien co najmniej raz na 2 lata przeprowadzać praktyczne sprawdzanie organizacji oraz warunków ewakuacji z całego obiektu. 

W przypadku obiektów, w których cyklicznie zmienia się jednocześnie grupa powyĹźej 50 uĹźytkowników, w szczególności: szkół, przedszkoli, internatów, domów studenckich, praktycznego sprawdzenia organizacji oraz warunków ewakuacji naleĹźy dokonać - co najmniej raz na rok, jednak w terminie nie dłuĹźszym niĹź 3 miesiące od dnia rozpoczęcia korzystania z obiektu przez nowych uĹźytkowników. 

W przypadku obiektu zawierającego strefę pozarową zakwalifikowaną do kategorii zagroĹźenia ludzi ZL II oraz w budynkach zakwaterowania osadzonych zlokalizowanych na terenach zakładów karnych i aresztów śledczych, zakres i obszar budynku objęty praktycznym sorawdzaniem organizacji i warunków ewakuacji musi byc uzgodniony z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) Państwowej StraĹźy PoĹźarnej. 

Właściciel lub zarzadca obiektu powiadamia właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego Państwowej StraĹźy PoĹźarnej o terminie przeprowadzenia ćwiczeń nie póĹşniej niĹź na tydzień przed ich przeprowadzeniem. 

Podstawa prawna: RozporzÄ dzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpoĹźarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz. U. nr 109, poz. 719)

Urządzenia przeciwpoĹźarowe oraz gaśnice przenośne i przewoĹşne, powinny być poddawane przeglądom konserwacyjnym, zgodnie z zasadami i w sposób określony w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpoĹźarowych i gaśnic, w dokumentacji techniczno-ruchowej oraz w instrukcjach obsługi, opracowanych przez ich producentów. 

Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

Podstawa prawna: RozporzÄ dzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpoĹźarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz. U. nr 109, poz. 719)

Hydranty wewnętrzne oraz zewnętrzne oraz zawory hydrantowe klasyfikowane są jako urządzenia przeciwpoĹźare, w związku z tym naleĹźy je poddawać przeglądom technicznym i konserwacyjnym tak jak inne urządzenia przeciwpoĹźarowe. 

Urządzenia przeciwpoĹźarowe oraz gaśnice przenośne i przewoĹşne, powinny być poddawane przeglądom konserwacyjnym, zgodnie z zasadami i w sposób określony w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpoĹźarowych i gaśnic, w dokumentacji techniczno-ruchowej oraz w instrukcjach obsługi, opracowanych przez ich producentów. 

Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

Podstawa prawna: RozporzÄ dzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpoĹźarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz. U. nr 109, poz. 719)

Węże stanowiące wyposaĹźenie hydrantów wewnętrznych powinny być raz na 5 lat poddawane próbie ciśnieniowej na maksymalne ciśnienie robocze, zgodnie z Polską Normą dotyczącą konserwacji hydrantów wewnętrznych. 

Podstawa prawna: RozporzÄ dzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpoĹźarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz. U. nr 109, poz. 719)

Z obowiązujacych w Polsce przepisów przeciwpoĹźarowych wynika konieczność oznakowania dróg ewakuacyjnych oraz pomieszczeń, w których - w myśl przepisów techniczno-budowlanych - wymagane są co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne, w sposób zapewniający dostarczenie informacji niezbędnych do ewakuacji. Wymaganie to dotyczy właścicieli, zarządców i uĹźytkowników wszystkich budynków, z wyjątkiem mieszkalnych, oraz placów składowych i wiat. Stanowi ono część szerszego obowiązku - zapewnienia bezpieczeństwa i moĹźliwości ewakuacji osobom przebywającym w budynku, w innym obiekcie budowlanym lub na terenie - nałoĹźenego przez ustawę o ochronie przeciwpoĹźarowej. 

Rozporządzenie MSWiA w sprawie ochrony przeciwpoĹźarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów określa dodatkowo, Ĺźe naleĹźy oznakować znakami zgodnymi z Polskimi Normami:

- miejsca usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic;
- miejsca usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpoĹźarowymi;
 - miejsca usytuowania nasady umoĹźliwiającej zasilanie instalacji wodociągowej przeciwpoĹźarowej, kurków głównych instalacji gazowej oraz materiałów niebezpiecznych poĹźarowo;
- pomieszczenia i tereny z materiałami niebezpiecznymi pożarowo;
- drabiny ewakuacyjne, rękawy ratownicze, pojemniki z maskami ucieczkowymi, miejsca zbiórki do ewakuacji, miejsca lokalizacji kluczy do wyjść ewakuacyjnych;
- dĹşwigi dla straĹźy poĹźarnej;
- przeciwpoĹźarowe zbiorniki wodne, zbiorniki technologiczne stanowiące uzupełniające Ĺşródło wody do celów przeciwpoĹźarowych, punkty poboru wody, stanowiska czerpania wody;
- drzwi przeciwpoĹźarowe;
- drogi poĹźarowe;
- miejsca zaklasyfikowane jako strefy zagroĹźenia wybuchem. 

Podstawa prawna: RozporzÄ dzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. w sprawie ochrony przeciwpoĹźarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. (Dz. U. nr 109, poz. 719)

Treści, które powinna zawierać instrukcja postępowania na wypadek poĹźaru nie zostały jednoznacznie określone przepisami prawa.  Z uwagi na charakter zagroĹźenia  oraz powszechnie stosowane zasady postępowania zasadnym jest, aby w „instrukcji postępowania na wypadek poĹźaru” znalazły się następujące informacje:

Grillowanie stało się w ostatnich latach niezmiernie popularne wśród Polaków. Niestety poza wieloma walorami smakowymi, ten sposób spędzania wolnego czasu niesie za sobą pewnego rodzaju zagroĹźenie poĹźarowe. Rozpalane w nieodpowiednich miejscach lub pozostawione bez nadzoru grille mogą doprawadzić do bardzo niebezpiecznych sytuacji zagraĹźających Ĺźyciu lub zdrowiu wielu osób. W związku z bardzo duĹźym zainteresowaniem tym tematem oraz burzliwymi dyskusjami, zdecydowaliśmy się przytoczyć artykuł zamieszczony na stronie internetowej Komendy Głównej StraĹźy PoĹźarnej.

Aktualne przepisy przeciwpoĹźarowe, tj. rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpoĹźarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719), nie zawierają jednoznacznych regulacji dotyczącej zakazu uĹźytkowania grillów na balkonach i tarasach budynków.
 

Tym niemniej, jak potwierdzają znane Komendzie Głównej Państwowej StraĹźy PoĹźarnej przypadki, uĹźywanie na balkonach, tarasach i loggiach grillów z otwartym paleniskiem stwarza zagroĹźenie poĹźarowe zarówno w bezpośrednim miejscu ich stosowania, jak i w lokalach (balkonach) sąsiednich.
Wśród moĹźliwych scenariuszy powstania zagroĹźenia poĹźarowego naleĹźy wymienić w szczególności:
  • objęcie zasięgiem płomienia palnych elementów znajdujących się na balkonie, tarasie lub loggi, w tym palnych okładzin zewnętrznych,
  • zapalenie się ww. elementów od rozgrzanych węgli, takĹźe w wyniku upadku na balkony (tarasy) zlokalizowane poniĹźej miejsca rozpalania omawianych urządzeń.
 

W związku z powyĹźszym, eliminowanie ewentualnych zagroĹźeń poĹźarowych wynikających z uĹźytkowania urządzeń do pieczenia (grill, roĹźen) powinno być realizowane na podstawie obowiązujących ogólnych przepisów przeciwpoĹźarowych, a takĹźe przepisów prawa miejscowego, określonych np. przez zarządców wspólnot mieszkaniowych.

Dalsza część artykułu na następnej stronie.

Informację w jakich obiektach naleĹźy umieszczać plany ewakuacji oraz przykłady takich planów znajdziecie Państwo w zakładce PLANY EWAKUACJI.